Να ένα κορίτσι που δεν μπορώ να σταματήσω να αγαπάω και πάνε τρία χρόνια τώρα από την πρώτη φορά που άκουσα τις μουσικές της. Πώς να κάνω αλλιώς; Υπάρχουν πολλές τέτοιες φωνές που ξεχειλίζουν από πάθος και δυναμικότητα; Η Alice μεγάλωσε σ’ ένα σπίτι όπου ήταν συνεχώς περικυκλωμένη από μουσική. Με αυτό το δεδομένο λοιπόν και μία σπουδαία φωνή, αναζήτησε την τύχη της στη μουσική βιομηχανία. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει κυκλοφορήσει τρεις προσωπικούς δίσκους και πριν από αυτό έχει να επιδείξει πολλές συνεργασίες (Quantic Soul Orchestra, Nostalgia 77). Ο τελευταίος της δίσκος λοιπόν είναι αυτό που λέει ο τίτλος. Ένα δοχείο γεμάτο χρυσάφι που περιμένει την ακοή και τις υπόλοιπες αισθήσεις σας να το ανακαλύψουν. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να πατήσετε το play και να αφήσετε τους funky ήχους να ξεχυθούν. Τα κομμάτια μιλάνε από μόνα τους. Το δυναμικό ξεκίνημα του δίσκου με το «Turn and run», το «Two steps» βγαλμένο κατευθείαν από τα συρτάρια της Motown και το τρελό σόλο του «Got the hunger». Στο «Livin’ the life of a dreamer» η φωνή της φτάνει στα όριά της και πιάνει «κουβέντα» με τις τρομπέτες και τα σαξόφωνα ενώ το κερασάκι στην τούρτα είναι η έξτρα αφαιρετική διασκευή του «Crazy» των Gnarls Barkley και τα ξεσηκωτικά ξεσπάσματα του swing «Lights went out». Ας ελπίσουμε να τη δούμε και φέτος στην Αθήνα κάποια στιγμή.
