Red Hot Chili Peppers - Blood Sugar Sex Magik [1991]

Πριν από 16 περίπου χρόνια έμειναν κλεισμένοι για ένα μήνα, σ’ ένα μεσογειακό αρχοντικό και έκαναν ίσως τον καλύτερο δίσκο τους μέχρι τώρα. Ο νέος παραγωγός τους, Rick Rubin, άφησε ελεύθερο τον Frusciante (κιθαρίστας) να πειραματιστεί καθώς ήταν αρκετά πιο νέος από τους υπόλοιπους και τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά. Τα «The Power Of Equality», «Funky Monks» και «Sir Psycho Sexy» είναι πολύ δυνατά funk κομμάτια και σ’ αυτό το δίσκο υπάρχουν τα πασίγνωστα «Under The Bridge» και «Give It Away». Το τελευταίο μάλιστα, όταν είχε κυκλοφορήσει το απέρριψαν οι μεγαλύτεροι σταθμοί της εποχής γιατί είπαν πως δεν ήταν καθόλου μελωδικό. Αλλά το τραγούδι αυτό δεν έχει να κάνει με τη μελωδία. Είναι ένα αριστούργημα για ξεσάλωμα! Ωστόσο μετά από το δίσκο αυτό, το συγκρότημα ουσιαστικά διαλύεται και θα χρειαστούν να περάσουν 8 ολόκληρα χρόνια, μέχρι να επανέλθουν με το σούπερ επιτυχημένο Californication.

Damian Jr. Gong Marley - Welcome To Jamrock [2005]

Αυτή τη φορά θα ξεθάψουμε ένα σχετικά πρόσφατο δίσκο. Μόλις από το 2005. Αλλά υπάρχει λόγος καλοκαιρινός.

Τρία χρόνια πριν λοιπόν, ο μικρότερος γιος του Bob Marley κυκλοφόρησε τον καλύτερο δίσκο που έχει βγάλει ποτέ γιος του θεού της reggae (και έχει πολλούς ο άτιμος!). Πολυσυλλεκτικό άλμπουμ, πλούσιο σε ήχους και συνεργασίες. Με άξονα τη reggae (φυσικά) αγγίζει ska, dancehall, samba και αμερικάνικο hip hop με τη συμμετοχή του Nas στο spiritual track «Road to Zion». Το κομμάτι που ξεχωρίζει είναι το «Welcome to Jamrock», με αρχοντικά μπάσα και sample από την Ini Kamoze που ντοπάρει («Out in the streets, they call it murder»). Στα «There for You» και «Pimpa's Paradise» μοιάζει να βρίσκεται στο στοιχείο του, ενώ πολύ δυνατά ακούγονται τα «All Night» και «Beautiful». Ας ελπίσουμε να έχουμε δισκογραφικά νέα του σύντομα και εξίσου καλά.

Victory Collapse - Rumors [2008]

Είναι πάντα πολύ ωραίο και αισιόδοξο να κυκλοφορούν cd φοιτητικά συγκροτήματα. Με το ΕΡ τους «Rumors» λοιπόν και την ενέργεια που εκπέμπει, αυτή η τετραμελής παρέα κάνει ανοιχτή πρόσκληση για να την παρακολουθήσεις live. Τέσσερα πολύ δυνατά κομμάτια που κινούνται εκεί που συνορεύει το post punk με την ψυχεδέλεια και το new wave με τη funk, εγγυούνται πως θα περάσεις καλά. Τσεκάρετε επίσης και το εκπληκτικό video clip για το «Brother» που σκηνοθέτησε ο Joel Knutson.

Nick Cave And The Bad Seeds - Dig!!! Lazarus, Dig!!! [2008]

Με το Nick Cave ξέρεις πάνω κάτω τι να περιμένεις. Τραγούδια που έχουν να κάνουν με το σεξ, το θάνατο, κάθε είδους κριτική σε ιστορίες της Βίβλου και όλα αυτά μέσα από χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Αυτή τη φορά όμως τα κάνει όλα έξοχα, όπως και οι Bad Seeds δίνουν τον καλύτερο μουσικό εαυτό τους. Το αποτέλεσμα; Ο πιο funky δίσκος του μέχρι τώρα και αυτός με τις περισσότερες πωλήσεις. Φυσικά το κερασάκι στην τούρτα είναι ο Cave στο Λυκαβηττό στις 7/6. Εκεί θα μάθουμε αν ο Λάζαρος ήθελε να επιστρέψει στον κόσμο των ζωντανών και αν κανείς τον ρώτησε!

Calexico - Carried To Dust [2008]

Κατ’ αρχάς θα μιλήσω για το εξώφυλλο του δίσκου. Από τα καλύτερα που έχω δει τον τελευταίο καιρό, φιλοτεχνημένο από τον Victor Gastelum, μόνιμο συνεργάτη του συγκροτήματος τα τελευταία χρόνια. Η μουσική τους απ’ την άλλη επιστρέφει σε ψηλά στάνταρ παλιότερων στιγμών τους όπως το Feast of Wire.

Ολόκληρος ο δίσκος είναι ένα ονειρικό ταξίδι στην Αμερική. Από το κομμάτι που ανοίγει το δίσκο («Victor Jara’s Hands», αφιερωμένο στο Χιλιανό ποιητή/μουσικό/πολιτικό ακτιβιστή), στις διακοπές του συγγραφέα («Writer' s Minor Holiday») και μετά στην παράκαμψη του δρόμου («Bend to the Road») που οδηγεί σε μια πόλη φάντασμα στη νοτιοανατολική Αριζονα («Contention City»). Οι Calexico είναι από τις μπάντες που μπορούν να ανακατέψουν πολλά διαφορετικά είδη μουσικής (country, latin, jazz και ασιατικά στοιχεία) και αυτό που θα βγει θα είναι ένας περίπλοκος αλλά ευχάριστος ρυθμός. Το σίγουρο είναι ότι αφού ξεκινήσεις να τους ακούς, δεν θα θες να σταματήσουν να λένε τις ιστορίες τους.