Είχα μια σχέση που τέλειωσε σχεδόν τρία χρόνια από τότε που άρχισε. Είχα μείνει ξανά μόνος μου μετά από τόσο καιρό. Είχα ξεχάσει σχεδόν τους ανθρώπους. Ήμουν νέος, ένοιωθα απελπισμένος και την αγαπούσα ακόμη. Όλα είχαν τελειώσει όμως.
Το πρώτο πράγμα που ξεκίνησα να κάνω, για να μην τα σκέφτομαι όλα αυτά, ήταν να εξερευνήσω τις δυνατότητές μου. Να καταπιαστώ με τα ταλέντα μου. Τότε όμως ανακάλυψα ότι δεν είχα κανένα! Οπότε βρήκα δύο δουλειές και άρχισα να παρακολουθώ ξανά τα μαθήματα στη σχολή, μπας και πάρω το καταραμένο πτυχίο. Παράλληλα άρχισα και το ποτό. Αποδείχτηκε πολύ αξιόπιστος φίλος. Ήταν πάντα εκεί όταν τον χρειαζόμουν.
Έπινα λίγα ποτηράκια κάθε μέρα και πολλά κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Ήταν ευεργετικό! Όταν έπινα, σταματούσα να σκέφτομαι – πράγμα που με τυραννούσε νηφάλιο – έβλεπα τη ζωή και τις καταστάσεις πιο αισιόδοξα και τις γυναίκες πιο όμορφες.
Ενώ λοιπόν τα δύο πρώτα με βοήθησαν αρκετά, αυτό με τις γυναίκες επιφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις πολλά πρωινά και σε μένα και στον ταλαίπωρο τον πονοκέφαλό μου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου